wat sta jij prachtig om mij heen
en ik om jou, in jou en zo met jou
net die bomen die je ziet – soms
tussen al het rechte bos
die twee ineens ineen vergroeid
vervlochten in verstild verlang
een warme kus, eeuwig dus
verslingerd aan elkaar
veroordeeld tot
dezelfde dagen dragen
tot aan sterven
bijeen, versaamd
