alleen met mijn donker
zwelgend in van alles onder
wat smeult van binnenin
waar niemand komt nog
ik zo verdwaal soms
vergeten, vergeeld
verschrompeld
verdronken
daar denk ik vaak aan
wat maakt mij bijzonder
wie ziet dat wat er leeft
zo aan mijn schedel kleeft
zet felle lampen aan
en laat mij stralen
luister zonder huiver
tot aan voorbij voorbij
