Inspiratieloos

woorden komen niet
en de regels lezen leeg
nu ik verwonderd kijk
naar hoe diep jij leeft
aan mijn alles kleeft

kan ik alleen maar vragen
gewoon te blijven zitten
en jezelf te willen zijn
laat de pijn ook los op mij
voel je vrij in al ons wij

lach je luidste lach
wees je ruigste pracht
met je warm en zacht
tot de guurste nacht
ben jij wat altijd blijft

error: De inhoud is beschermd !!