nu de regen al mijn tranen kust
opzuigt in de gronden op zijn tijd
of opneemt met de golven in het wijds
tikt ze straks ook naar een mooier later
de zee mengt groen in grijzig blauw
schuimt met moed op al haar kragen
verborgen achter grauwe sluiers jou
die nieuwe tranen binnendragen
