mijn binnen is van mij alleen
daar kom je niet snel bij als jij
ik snap het zelf nog amper
een oude zolder vol met troep
vergeten dozen stoffig zeer
vergeelde foto’s van weleer
onder een lekkend dak
boeken vol met uren op de bank
verdwenen in verhalen
zie ik mij alsmaar zwijgen
in mijn alleen opgaan
reizend achter denken aan
verdwijnen in het mijne
vluchten in het ooit
