ze broeide met mij, deze nacht
wachtte op de vlammen van de dag
verwarmde het brein alvast even voor
op mijmeren, overpeinzen, op mij
ik was alleen nooit waar ik was
mijn hoofd leefde elders, verderop
in lange tijd terug of hele jaren later
nu hadden anderen vaak al geplukt
en daar liepen de woorden, stilaan
onuitgesproken, maar geschreven
met potlood, kneedbaar, al voelbaar
in gedecideerde pas, naar een ooit af
