luisteren doe je voor de helft met de ogen
zoals je alles proeft met je neus vooral
het werkt alleen door ook te zwijgen
anders zie je niet wat je horen zou
Tag: zwijgen
Vanaf nu
er is niet veel meer over
grote vlakken groen onder grijs
vleugen blauw soms tussentijds
maar wat heb je verder nodig
Laatste
nog een laatste zal ik voor je schrijven
de punt wordt hier vandaag gezet
al zal het schrijnen hele levens blijven
en knaag je dagen door mijn binnenkant
het zal met grauwe wolken overdrijven
geen woord, geen zin, ik zal je zwijgen
Stil
zwijgen past me als een warme jas
met zijn gaten van verlaten
zakken vol kruimelend vertier
klam dampt geërgerd over straten
in alle staten stokt mijn praten
nu somber donkert naast wat straalt
Zomernacht
ze broeide met mij, deze nacht
wachtte op de vlammen van de dag
verwarmde het brein alvast even voor
op mijmeren, overpeinzen, op mij
ik was alleen nooit waar ik was
mijn hoofd leefde elders, verderop
in lange tijd terug of hele jaren later
nu hadden anderen vaak al geplukt
en daar liepen de woorden, stilaan
onuitgesproken, maar geschreven
met potlood, kneedbaar, al voelbaar
in gedecideerde pas, naar een ooit af
Verzwegen
vergeet hoe ik toen sprak
over hoe mooi wij samen waren
hoezeer ik daar vergeten was
ware woorden uit te spreken
Monden
Als alle monden
vooral eerst
willen zwijgen
als uitnodiging
naar alle monden
die iets te zeggen hebben
eerst te luisteren
met alle oren
in alle hoofden
elkaar te willen begrijpen
dan zouden alle neuzen
ooit nog eens
dezelfde kant
op kunnen staan