ik was je kwijt, voorgoed verloren
alleen je haren op mijn jas
nog wat foto’s in de lades
je oude boeken in de kast
ik was je kwijt, kon je nog horen
hoe blij of boos je door mij was
bedenk me hoe kortgeleden
jij mij kon vinden op de tast
ik was je kwijt, het was jouw tijd
je hart vertikte zich zo plots
gooit het mijne vol met vragen
zoals laat ik jou ooit nog los
