met de dag nog voor je voeten
draai jij je even om, ziet mij nog slapen
pakt mijn hand en leidt hem langzaam
in je schoot vol met dauw van je verlang
slanke vingers bevelen mij tot staan
opstaan voor je strelen, traag ontwaken
ik voel je haren dwalen naar beneden
je zacht en warm omsluit mijn hele aan
je zet de tijd stil, laat mij woest kloppen
wanneer je even stopt, dan doorgaat
je lange halen beleef ik in jouw thuis
we zuchten ons luid door al dit samen
