een laatste golf trekt traag terug
vergeeft het zand
zijn breken
de buizerd zet de veren op
warmt zichzelf dan wel
en zwijgt
wie vergeeft moet niet bewaren
wil nooit meer weten
wat er leeft, je beweegt
in alle leegte die je draagt
gunt jou je licht
onder eigen ster
zonder je het zijne steeds
te lenen
