alleen in jouw eentje kijk je op
naar de noordenwind
slaat zout om oren van groene woestenij
ongeslagen stap je in
vooruitzicht van straffende takken
tegen open schenen
je trapt vers pad dwars door oude tranen
koude vindt thuis op beslagen ramen
grauwe halmen snikken boven broze duinen
vriendschap slaapt in warme hand
