zal er alleen maar het papier zijn
letters vol denken, dwalend
over paden weg te trappen stenen
nooit meer onderweg naar iets – thuis
daar willen wonen, sterven in de berm
stof happen – de hitte van verlang
koude vlagen over natte onderrug
bang hangen in de schaduw
naar je kijken hoe je lacht en zwijgt
zijn hand schalks pakt in het voorbij
