nu alle muren weer bestaan in ons bestaan
blijkt ook het licht te zijn verdwenen
in de dagen waar warmte woonde
naast veel te luide buren
sluiten wij af wat vloeide
goedbedoeld bekoelde
in de schaduw van het zijn
krasse schreeuwen schuwen
in niets meer dan deze luwte
dicht gemist over brakke aarde
waar de mooiste bloesem bloeide
