een eik kakt luid zijn eikels op mijn dak
ik duik weg voor de harde klap
de natte weg plakt onder banden vast
gooit vuil water tegen grijze ruit
het Duits kraakt nu thuis bijna raakt
de zenders blijven hangen in de lucht
jij voelt helder waar ik breek, bleef spreken
in een bloedend oor dat naar je snakt
