voel je nog hoe je naast mij zat
je warmde aan mijn veren
mij ook nodig had, nabij, ik er was altijd
weet je nog hoe we keken, samen
jij mij vroeg waaraan ik dacht
ik je vliegen zag op eigen kracht
vanaf de rand uit ons wankel nest
diep verscholen in de dichte heg
zag ik ook je tranen kruipen
van de twijfel, het onzeker
het was je lach, met het dapper
van je vleugelslag
waarop je stond
