jouw leven is niet daar
en het mijne ver van hier
vervlogen
de laatste adem van het kind
druk met een schep in de weer
tot water komt voor luide tranen
verslagen
bouwen aan Legowezens
hele dagen
tot de arm die steeds maar afbrak
verbroken
de laatste adem van het kind
rennen we voorbij wat voor ons ligt
te bang het vast te grijpen
doen ogen stevig dicht
vergeten