jij bent de rotonde
die ik liever niet verlaat
de eerste vakantiedag
vol met begonnen
soep na dagen op het ijs
weten dat de zomer komt
jij bent mijn fluiten voor mij uit
groeten naar de chagrijn om niets
zien dat een knop takken vult
nooit vergeten dat straks
nu en te laat is
jij bent de schitter in de voorruit
en mijn rommelende buik
de verwondering
nu ganzen vluchten samen
een deken in de avond op de bank
jij bent de lach bij ontwaken
na de tranen deze nacht
blijf mij met al het jou raken
de jij op wie ik wacht
