in het lange gras gonsden hommels
dommig over paarse klaverbladeren
dromend gleed ik mee
in het doelloos zwerven op zoek naar zoet
eenvoudig iets van kleur in mijn bestaan
jij zag mij dwalen, streek door mijn haar
een zoen op mijn schouder en toen
je wang in mijn nek, wees nooit bang jij
leek je te zeggen met slechts warm
de stilte, het zwijgen, er zijn
