je lijkt zo sprekend op wie ik goed ken
wanneer ik meedans op jouw stem
zozeer het mij herken in je waakzaam
kwetsbaar achter die rauwe muur van toen
je vraagt wat ik zie of voel in een ogenblik
het is al het zeer, het lijden, zelfkastijden
dat ik volledig weer doorleef met hen
