ik had jouw hart vast, dacht ik
maar hield mijn hard vast, bleek
toen ik het steeds brak
onbedoeld beklemmend
remmend in je staan
je stralen namen
nu ze kwamen
ik zag je zacht
nam het voor lief
keek langs de krassen
het gedeukt
vond je veel te leuk
doorzag de pijn niet, je gekraak
de scheuren in je zijn
te vaak gekrenkt al
op je hoede
ook voor wat goed voelt
en je voedde
