met elke blik en elke lach
brak mijn ik een stukje af
keerde om om niet te kijken
speurde lijdzaam over lijken
het wat nog maar moet blijken
voerde denken zonder kauwen
enkel rauwe koude kille zinnen
van het over, het wellicht voorbij
net nu alles leek te beginnen
met de betovering van mij