Wazig

Wazige dag laat mij mijzelf
gedragen als in een stille film
die de stoutste dromen speelt
voor vermoeide puberogen

Zonlicht valt veel te fel
op nog wit vel, blokkeert
verlangend vooruitzicht
in weerkaatsende aarzeling

Buik wikt slechts eigen gewicht
in simpel besluit mee te gaan
dicht tegen eigen grenzen aan
naar de wens van de gedachte