Tranendal

Zwevend kleven ook de druppels regen uit mijn leven
fris als dauw, in een glimlach samen
in mijn gezicht

Vlieg ik, op de wilde waan van elke dag toch steeds bewuster
al mijn vers gedroomde dromen tegemoet
in dit gedicht

Vol vertrouwen dat ik ooit daar zal landen
waar mijn hart en ziel nog steeds
begraven ligt

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: De inhoud is beschermd !!