Krullen houden mij al jaren gevangen
Mijn blik trekt steevast naar ze toe
Terwijl ik ze probeer te volgen
Langs het gezicht van de draagster
Niet de te kroezige bos of flauwe slagen
Maar precies daartussenin gekruld
Bij voorkeur met her en der de magie
Van de pijpenkrul langs vrouwenhals
Waar deze aantrekkingskracht
Ooit is ontsproten in mijn brein
Is mij nog niet helder geworden
Maar ik ben content met deze kronkel