Gedichten die jou raken waar het hoort
je haar draagt je bijna
lange krullen buigen langs je hals
en dagen mij uit ze te volgen
naar waar ze mij vragen te gaan
je blik laat mij gloeien
neemt mij mee het duister in
ik luister hoe je op mij ademt
en de mijne beneemt
in deze dans van huid op huid
reizen door de slagen
van je wilde haren
woeste krullen
vervullen alle wensen
nemen mij mee
naar waar gedachten
amper durven komen
dromen vol rode konen
over hoe ze mijn gezicht
omlijsten, vanaf boven
begraven met je zoen
Pijpenkrul danst zacht
Langs jouw mooie lange hals
Omhelst mijn aandacht
Krullen houden mij al jaren gevangen
Mijn blik trekt steevast naar ze toe
Terwijl ik ze probeer te volgen
Langs het gezicht van de draagster
Niet de te kroezige bos of flauwe slagen
Maar precies daartussenin gekruld
Bij voorkeur met her en der de magie
Van de pijpenkrul langs vrouwenhals
Waar deze aantrekkingskracht
Ooit is ontsproten in mijn brein
Is mij nog niet helder geworden
Maar ik ben content met deze kronkel