Waande ze zich verloren ?
Ze stootte tegen ware ik welke zowaar ineens verscheen.
Zij die niet van hokjesdenken houdt ?
Met een luide schreeuw overstemde zij
alles en iedereen met een blik die geen vragen duldde.
Haar zelve naar de ‘vergeten’ groep verbannen?
Nooit liet zij zich ooit nog lijdzaam ondersneeuwen
laat staan laffe labels opplakken
die bleken simpelweg ongepast op het hier en nu.
En haar wortels door elkaar gehaald?
Alleen in eigenheid zou al het later zoveel harder groeien.
Haar hart zoet zoals het was bedoeld …
zoals het vandaag eindelijk voelt …
