Kleine Jan van Joost
Werd uit liefde geboren
Om alweer te moeten sterven
Aan een tumor in zijn hoofd
Kleine Jan besloot anders
En vocht vele lange jaren
Daarbij een oog verloren
Zag hij toch het leven scherp
Geen seconde werd verspild
In alle ijver God te tonen
Dat hij niet almachtig bleek
Kleine Jan werd alsmaar groter
Bloeide op tot echte Krijger
Op missie onrecht te bevechten
En van zijn vele jaren hier
Een succes te gaan maken
Want leven doe je pas echt
Als je ooit bent opgegeven
Een mens wordt niet herinnerd
Aan wat hij heeft laten lopen
Al heeft Jan zichzelf
Hierbij meer dan eens
Veel te veel gegeven
Eigen ik voorbij gesjeesd
Ik ben de zoon van Jan
En had niet bestaan
Wanneer mijn lieve vader
Er toen niet vol voor was gegaan
Ga naar de inhoud
Van dit schitterende gedicht krijg ik elke keer weer een traan in mijn rechteroog!!! Als ik het lees zie ik mijn leven tot vandaag weer aan mij voorbij trekken. Vechtend, knokkend, teleurstellingen verbijtend en toch genietent van datgene wat ik uiteindelijk heb bereikt. Een lieve echtgenote, 4 liefhebbende kinderen, met partners dus 8 en tot op heden 4 prachtige kleinkinderen.
Mooi om te lezen pa!
Mooi mens! Je had en hebt ook iets om voor te vechten…..
Fijne verjaardag, proficiat!!