bleek keek zij via afgevreten nagelranden
langs de donkerbruine modderwanden
van haar zelf gegraven graf
heerlijk lag ze op vele opgegeven dromen
ijdele hopen manshoog om haar heen
het sterven mocht haar nu wel overkomen
voelde welhaast een welverdiende straf
dit leven bleek onverkort zoveel te lang
was enkel lijdzaam wachten op het slot
