Ik trap tegen een steen
die vast het pad verkent
neurie nerveus een deuntje
ik hoor hem zelf alleen
Het verborgen pad lokt
overwoekerd in mist
doorspekt met spanning
sta ik hier als verstokt
Een knie buigt gestaag
in weifelende tred toch
rechtsomkeert gekozen
deze richting niet vandaag