er zit een splinter in mijn kop
ik kan er net niet bij
druk hem alsmaar dieper
in mijn grijze breingelei
het lijkt de spijt van de tijd
verloren in de strijd
vechtend voor het mij
tot bloedens toe altijd
het blijkt het weinig vrij
te vrijen tot bevrijd
verslijten wat nog schrijnt
voor verstrijken van het mij
