ziet de onuitgesproken woorden
dwars door verslapte praatjes
spitst haar altijd wijze oren
zonder wat te hoeven horen
Maakt je wakker
met een schok maar
weet je weer te sussen
wanneer jij de slaap
niet weet te vangen
jankend op het kussen
is wie jij was, loopt met je mee,
neemt jou in haar oude handen
op weg naar wie je weet dat je bent
voordat jij dit al kunt bevatten
Ga naar de inhoud