ik wil niet eens meer zien hoe je kijkt
de twijfel of het echt is, er geen filters zijn
dat ik er alleen was om je vuur te doven
ik wil je nooit meer horen als ik luister
de verhalen over het alles van een ander
zonder ooit een vraag terug, willen weten
ik wil je helemaal niet lezen en begrijpen
hoe je het pad vindt waaraan liefde woont
daar zonder schroom je hele binnen toont
ik wil je wel voelen zolang het schrijnt
je mag mij breken, strelen, van mij vreten
drinken van mijn goed tot aan het eind
je met mij verdwijnt
