je bent zoveel meer dan mijn alles
dat het dikwijls ergens knarst
je drupt van de daken met een luide tik
kleeft aan de lakens tot de laatste snik
ik lijk uit plakken jou opgebouwd
aan al jouw wild te zijn toevertrouwd
breek mijn broze bot bij je zachtste snauw
smelt als perenijs op je warme tong
lik me op, slik mij weg, zonder kauwen
ik wil je weerstaan én van je houden
gooi mij om, grijp mij vast, kluif mij af
je bent zoveel meer dan alles
dat ik uit mijn voegen barst
