van de laatste drup uit een oude dweil
tot een lauwe slok uit gebroken glas
of dat paar schoen achter in de kast
het boek op de stapel, met de mooie kaft
de inhoud welhaast vergeten onderwijl
over genoten van wat was en overbodig
wat al gegeven heeft is niet meer nodig
vergeelt, vergaat, verdwijnt, verlaat
fluistert tot het niet meer bestaat
