Koud

Zand straalt hard langs gebladerte
wat opwaait of samen schatert
alsof over elkaar gestruikeld

Winter wipt herfstresten
van haar paden door ijswind
in bevroren oren luid te laten fluiten

Waarom juist nu, zo pijnlijk
in tomeloze koude toorn
onze ogen laten branden in tranen

Lente duikt besmuikt weg
wetende dat vandaag zal zijn vergeten
tot deze ijzige arm huiswaarts vlucht

Winterwraak

Als de lente komt
Na zoveel donker
Scharrelen eendenparen
Tussen ontwakende bloei

Wraakt de winter ineens
Met snijdende wind
Woest over land en water
In boze witte waanzin

Breekt nieuw blad
Onder hangend ijs
Kraken bomen klagend
In schrale oostenwind

We kruipen naar binnen
Of in onze kragen
Protesteren onder mutsen
Ondergaan een laatste straf

Het wit zal verdwijnen
Onder de kracht van licht
Al het groen zegevieren
In de liefde van de zon

error: De inhoud is beschermd !!