Kinds

ik ben ooit mijn ik ineens verloren
tussen broeders in verdwenen
door een scheiden uiteengereten
reepjes kind vervlogen in venijn

ik vond één reepje met een regel
en die woorden heelden wonden
stapelden lagen van vertrouwen
tussen het uitgestelde mij

ik ben nu haast geheel begrepen
zweef mee in volle frisse vlagen
zwerf over ongekende paden
leef dagen – zoals ik wilde zijn

Toen

tussen moeder en vader in verloren
vind ik mijn kind zijn
gebroken terug

word ik plots bijna opnieuw geboren
in een harnas van twijfel
verweer ik mij vlug

de wereld lijkt kouder
zo zonder mijn ouders
die mij op hun schouders
dit leven door sjouwden

mijn verdriet blijkt verscholen
een warm thuis mij bestolen
mijn hart blijft enkel dolen
op zoek naar een troosten

error: De inhoud is beschermd !!