Stout

het laat zich lastig beschrijven
onbestemd verblijven in den vreemde
ik lach mijn lief in onbegrepen kijken
vraag mij af wat zij nu denkt
nu ze stoer de zwarte drab inschenkt
ik met blond niet op haar haren doelde
de straffe smaak past bij het raar hier
waar ik wens dat ze naast mij zat
aankeek – voorbij verlegen

Trek

kruidig ruikt het nu ik aan je denk
geurend over tong laat jij je smaken
ik schrok het weg zonder praten
laat staan de borden op te maken

hoeveel gangen serveert men
voor wie niet uitgegeten raakt
blijf je zitten als het op is of
ruim je af alsof het af was

error: De inhoud is beschermd !!