Dradeloos

Draadloos maakt me zo radeloos
Rennen achter elke piep of bliep
Altijd en overal toch verbonden
met een soort van virtuele griep
in dit leven zonder kop of staart
door informatiestorm verslonden
ieders aandacht is de mijne waard
dit bestaan lijkt zonder rode draad
waarin ook zoveel moois ontstaat
en dat voelt soms waardeloos
voel ik mij dradeloos

Gevangen

Geboeid wilde ze leven
tot zij geketend bleek
Tranen volgden de vraag
hoe ze zich had laten verstrikken
in verstikkend verbonden zijn
Haar ik vrijwel verslonden,
verzwolgen in lijdzaam zwijgen
Ontkennen van eigenwaarde tot ze zich
door de laatste druppel liet bevrijden
Ontwarring en ontwaking
erkende de ontkenning van de drang naar vrij
Een ontwapende lach liet tanden stralen
in luide schaterlach
Grommend naar haar oude demonen
blijft ze herboren in eigenheid

Tere reus

Toen ik je zag wist ik meteen
Daar heb ik wat mee die grote
Een blik van herkenning bleek
Want wij dragen gelijke lasten

Voelen ons verbonden
Met het lot van zovelen
Springen voor onrecht in de bres
Ten koste van ons eigen geluk

Helpen een ander maar gaan zelf stuk
Op al dat verdriet en onzuiverheid
Verdienen een arm, schouder
Een knuffel en een kus

En daar staan we dus
In elkaars armen te grienen
Eindigend in een hartelijke lach
Staan in onze gezamenlijke kracht

Ons krijgen ze niet klein
Nu we in aandacht samen zijn
Brothers in arms
Forever

error: De inhoud is beschermd !!