starend door mijn tranen
is vragen nu stil te staan
je sterke armen warmend
oneindig
om mij heen te slaan
Tag: troost
Bakje
koffie warmt de schedel traag
verlangzaamd
koud van de nacht waar jij ontbrak
de kamer tikt en knarst verdoofd
droogt oude tranen op de ramen
Guur
Grauwe as kucht lucht grijs
laat haar janken, zomers vol
Troost wordt nooit gevonden
Vertrouwen
Ik geloofde nog in woorden,
toen bleke wangen, nat van tranen
er zo verloren om te smeken leken
Zij alleen stilte verlangden, toen
verpakt in de troostende warmte
van mijn verweerde armen