je ziet hoe licht breken kan
bij het kruipen van de dageraad
met het sluipen van de schemer
tussen wolken, over golven
in lange repen door de ruit
wat zou donker doen in duister
legt het de oren slechts te luister
prikt wat dommig met zijn zwart
alleen maar gaten in mijn hart
is dan gebroken licht pas uit
