je herkent ze aan de lach onder doodse blik
geen tranen te ontwaren, enkel ijskoud staren
ze ruiken te goed en te zacht en komen halen
het uit je binnen grijpen, desnoods zuigen
je herkent ze aan twee oren zonder luister
vlakke praat die nergens over gaat vaak
het klinkt fijn maar vergeet zelf te vragen
houdt daarmee buiten wat vanbinnen rot
