je lach alleen al, alsof het lente is
met regen druipend langs de ruit
eet jij kleine hapjes van mijn huid
likt aloude tranen op, ziet mij staan
blaast weg wat om mijn hart zat
schept verse vlinders in mijn buik
zet ons samen in het felste licht
met alleen de lach op jouw gezicht
