gek
hoe modder kalm aan je poten trekt
vraagt te blijven en niet steeds te gaan
gek
hoe mijn hart blijft jagen op nog te zien, te doen
te weten dat het heeft bestaan
gek
hoe mijn kop knaagt op vragen waarop
het antwoord anders had moeten zijn
gek
hoe ik alles heb wat ik mij wensen mag
en alsmaar thuis blijf komen in ontevreden
gek
hoe de dag draait en ik nog steeds daar zit
je aankijk, de lach zie waarin ik leef
gek
hoe je hoofd je lijf laat weten dat het beter is
om soms even stil te staan en te zwijgen
gek
hoe ik alsmaar het warm verlang van één huid
waarmee ik zo heerlijk janken kan
