met de maan die wakker is
lijkt ook de zon te willen blijven
niet voor hem te willen wijken
laat zijn gouden uur nog schrijven
zo komt mijn donker vaak
waar men mijn licht verwacht
de gulle schaterlach
het immer boterzacht
verkies ik somber en alleen
waar eens het antwoord lonkt
op wie ik ben en waar ik sta
net als het schemerlicht verga
