Overgave

betovering regeerde toen ik slaafs lag
als jouw verovering op strak gebonden handen achter onderrug

jij die kalm over mij heen hing, zacht wiegend op een traag deinen
van hoe jij het zichtbaar fijn vindt

in verraden glinstering sloop één loze traan langs elke welving
op haar weg omlaag

je lichaam schokte van beleving
liet mij vergaan in verder eenzaam

Uitgebroken

zonder oorsprong geboren
bleven handen daar kleven
in een hang naar loepzuiver eigen

onder afgunst verloren
sleepten benen naar voren
in hun drang naar dat buitenthuis neigen

wonderen bleven de kunsten vertonen
tussen hatelijk honen, het applaus hen beloonde,
kille meutes liet zwijgen

Wijs

hier kan ik wel altijd met jou kijken
naast je verblijven in het hier

waarheen zal ooit wel blijken
nu zachte vingers mij bevrijden

van alle twijfel, het vergelijken
het verstijven en angst vermijden

waan ik mij veilig aan jouw huid

geef jij je luister, het vertrouwen
tot aan dit dappere besluit

om mijzelf opnieuw op te bouwen

maak ik het nu uit

error: De inhoud is beschermd !!