in snippers vreten wij dit leven
vergeten hoe iets compleet is
verveelt het eind bij voorbaat
vervlakken prikkels het voelen
Auteur: krijgerij
Overgave
betovering regeerde toen ik slaafs lag
als jouw verovering op strak gebonden handen achter onderrug
jij die kalm over mij heen hing, zacht wiegend op een traag deinen
van hoe jij het zichtbaar fijn vindt
in verraden glinstering sloop één loze traan langs elke welving
op haar weg omlaag
je lichaam schokte van beleving
liet mij vergaan in verder eenzaam
Uitgebroken
zonder oorsprong geboren
bleven handen daar kleven
in een hang naar loepzuiver eigen
onder afgunst verloren
sleepten benen naar voren
in hun drang naar dat buitenthuis neigen
wonderen bleven de kunsten vertonen
tussen hatelijk honen, het applaus hen beloonde,
kille meutes liet zwijgen
Warmen
gooi die krullen
maar opzij
en kijk terloops
naar mij
laat me lezen
wat je wilt
mij maar voelen
hoe je rilt
een prima middel
tegen kou
mijn warme huid
op die van jou
Wijs
hier kan ik wel altijd met jou kijken
naast je verblijven in het hier
waarheen zal ooit wel blijken
nu zachte vingers mij bevrijden
van alle twijfel, het vergelijken
het verstijven en angst vermijden
waan ik mij veilig aan jouw huid
geef jij je luister, het vertrouwen
tot aan dit dappere besluit
om mijzelf opnieuw op te bouwen
maak ik het nu uit
Verknoopt
laat je maar heerlijk raken
door het trieste in de dagen
je blik lijkt zinloos te vertragen
op de stilte weggedragen
een zilte traan omlaag gelopen
je maag gevuld met knopen
doorlopen evenvele vragen
laat ze maar aan jou knagen
de mooiste zinnen voor ons maken
Kippig
vel knispert aan ranke bonken
lonken langzaam achter glas
pas als het bruin iets blakert
geniet men tot de laatste tel
Vroeg
met het haar nog
op half zeven
liep ik
rond de klok
van half acht
al even
Trek
kom in mijn mond
jij hebt wat ik wil
rol over mijn tong
tot je vloeistof bent
Koud
waarom zo woest tegen mij
de amper uitgeslapen ik
je komt kil tot mijn warmste laag
die enkel lentelicht verdragen wil
is dit hier nu echt jouw laatste snik
laat je mij dan eindelijk vrij