geluidloos dooft mijn gapen
en zit ik buiten met koffie in een stoel
ogen knijpen met het rijpen van de dag
laat mij hier met haar stralen waken
Koffie
Maand: november 2021
Pech
had ik jou toen maar nooit gezien
was mij gewoon vergeten
dan zat ik hier niet te wachten tot
ik je opeens ergens zitten zag
dan zat ik nu niet te staren nog
na onafgemaakt gedachtengoed
dan schrok ik hier nu niet wakker van
je hakken aan te horen komen lopen
had ik jou toen maar nooit gezien
Bij
doorlopend doolt door mijn romp
dat zagende gevoel
besta ik wel genoeg
zie ik wat er nu voor mij staat?
ben ik bij alles om mij heen
nog steeds alsmaar alleen, samen
met mijn denken zonder delen
danst gevleugeld woord dwaas
tot ik het verzuip in het diepe
drijf ik doelloos, lonkt begrijpen
aan de verte van drassig land
Bier
hoe heerlijk rol je speels over mijn tong
alsof we nog maar pas getrouwd zijn
hand in hand aan elkaar geklonken
door dagen die geen pauze dulden
versmelt jouw koud met warme mond
en word ik langzaam lichtjes dronken
Warm
laat mij eens verdwalen in je hals
voor even denken – als
zou ik in stilte aan je ruiken
en mijn lippen pas gebruiken
wanneer je adem daarom vroeg
was er maar eens tijd genoeg
je hier volwaardig te beminnen
zal de dag straks weer beginnen
met het zoemen van de wekker
en je rook vannacht zo lekker….
Nu
eenmaal gevonden
verlies ik mijzelf
in dat moment
wat volgt
op het weten
dat het waar is
het wij nu daar is
de tijd verlaten
zonder later
Kamer
in mijn oude kamer ruik ik
de dekens waar ik onder beefde
de engste dromen stil beleefde
over wat ik nog niet wist
las ik uren over ruige oorden
getooide hoofden, moordlustig moordden
bloed spatte om nog natte oren
in mijn oude kamer schuil ik
Tijd
de dag loopt langzaam weg
geeft gul waar ik om vraag
stilte slaapt naast schitterend
geen gepieker voor vandaag
Druk
als lange dagen
alle aandacht vragen
onderweg naar de dood
houd ik mij enkel groot
lach ik zilte tranen
laat stilte denken dragen
slik door dit pijnlijk zijn
zo vol met schone schijn
Besef
geniet je wel genoeg
van wie jij bent
vandaag
van wie daar staat
van wat je raakt
je tot jou maakt