Vriend

wat zou ik vandaag graag naast je staan
maar helaas ben jij nog dood
een lang jaar alweer

zou je dood zijn wanneer jij toen besloot
thuis te blijven, alleen die ene keer
zou je dan weer leven

wat doet jou missen vaak nog zeer
je lijkt welhaast aan mij vast te kleven
kijkt mij in stilte soms nog even aan

vertelt mij vooral te zijn wie ik wil zijn
groots te blijven denken,
nooit te klein

Onbegonnen

de oude pony kruist haar pijnlijke blik
met een angstige en vermoeide mijne
uit het stof aan het einde van de verte verscheen
een overmacht woest getooide onbekenden

wat werden we klein ten overstaan van
tijd was wat er nu nog voor ons lag
tot aan een verzekerd eenzaam sterven

maar

niets bleek ooit zomaar opgegeven
onbegrepen keken ze hoe wij
met een opgeheven hoofd
nog even samen streden

met alles wat wij ooit samen waren
zouden wij hen een allerlaatste keer
moedig en onverschrokken in de ogen staren
een laatste adem eeuwig achterlaten

Coronablues

Couplet
straten onthoofd van het vertier
hoe lekker was het feesten hier
de terrassen vol met meters bier
tot één virus dat ineens verstierd

van het buiten naar besluiten
tot een binnen vol bezinnen
ging het fluiten naar het huilen
en moest het nog beginnen

Refrein
wat is het donker in mijn kop
steek nu eens een lichtje op
draai muziek tot ik zeg stop
gooi open die volumeknop

Bruggetje
laat mij weer stralen van verhalen
die mij doen stijgen en niet dalen

Couplet
ongeloof, door alle regels werd ik doof
de broodroof nadat deuren zich sloten
verdween de rijkdom in de goten
en wie bezorgd, werd plots groter

alle monden spraken zo bedompt
hapten adem in textiel vermomd
keken zoveel ogen angstig overmand
in een nieuw normaal aanbeland

Refrein
wat is het donker in mijn kop
steek nu eens een lichtje op
draai muziek tot ik zeg stop
gooi open die volumeknop

Bruggetje
laat mij weer stralen van verhalen
die mij doen stijgen en niet dalen

Couplet
en de oudjes achter de ramen
moesten zij zich doodschamen
alvast een beetje doodwanen
werden alsmaar eenzamer

maar waren we ook niet 1 samen
als we voor elkaar opkwamen
hoe we afstand in 8 namen
alles nu niet veronachtzamen

Refrein
wat was het donker in mijn kop
steek nu eens een lichtje op
draai muziek tot ik zeg stop
gooi open die volumeknop

Bruggetje
laat mij maar stralen van verhalen
die mij doen stijgen en niet dalen

wat was het donker in mijn kop
laat mij maar stralen van verhalen
wat was het donker in mijn kop
die mij doen stijgen en niet dalen

draai muziek tot ik zeg stop
ik wil hier eventjes verdwalen
draai muziek tot ik zeg stop
dansen in overvolle zalen
draai muziek tot ik zeg stop
en de morgen samen halen
draai muziek tot ik zeg stop

Handvast

zo loop ik naast het kind in mij
hij ziet hoe ik toen zag
knijpt in mijn warme arm
vraagt zachtjes
met mijn lach
waar ik nu weer was
ik dacht elders
ergens anders
aan mij en hem voorbij
hoe het ooit was
ongezien, onbeleefd
alles nog zo mooi verpakt
met slechts ongerepte onschuld
waarin je nog stout dromen mag

error: De inhoud is beschermd !!