De hond en ik zijn in twijfel
Kou en regen wacht buiten op ons
Wij treuzelen voor de drempel
Hoe vaak moeten we nu echt
Kunnen we een keertje overslaan
We kunnen luieren op de bank
Ze kijkt me aan en wacht geduldig
Alsof ze een wedje legt
Op de sterkte van mijn ruggengraat
Ik trek stoer een extra laagje aan
Want buiten wacht het onbekende
En hierbinnen kennen we het al